Foto: VidiPhoto

COLLEVILLE-SUR-MER – Ze maakt zich druk om een dode krab op de plek waar 2000 Amerikaanse soldaten sneuvelden. Zo zijn kleuters, ook de vierjarige Frieda uit Hückeswagen bij Keulen in Duitsland. Samen met haar moeder, opa en oma bezoekt ze deze week Omaha Beach, het Normandische strand waar de invasie van de geallieerden op 6 juni 1944 zo maar mis had kunnen gaan. Landgenoten van Frieda, 7800 Duitse soldaten, zorgden voor een ware slachting onder de...
more »

Foto: VidiPhoto

COLLEVILLE-SUR-MER – Ze maakt zich druk om een dode krab op de plek waar 2000 Amerikaanse soldaten sneuvelden. Zo zijn kleuters, ook de vierjarige Frieda uit Hückeswagen bij Keulen in Duitsland. Samen met haar moeder, opa en oma bezoekt ze deze week Omaha Beach, het Normandische strand waar de invasie van de geallieerden op 6 juni 1944 zo maar mis had kunnen gaan. Landgenoten van Frieda, 7800 Duitse soldaten, zorgden voor een ware slachting onder de Amerikanen. Terwijl opa Klaus (71) en oma Gabriele Böcher (69) zich op deze plek zichtbaar ongemakkelijk voelen, klautert hun kleindochter op de steen waar de eerste Amerikaanse gewonden werden behandeld. De plek ook waar velen alsnog stierven. Bijna 75 later herinnert alleen een plaquette nog aan dat vreselijke moment. Voor Klaus en Gabriele is het Nazitijdperk onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van hun land en familie. Böchers’ vader diende bij de Kriegsmarine en de papa van Gabriele vocht aan het Oostfront. Daarom durven ze pas na 75 jaar de invasiestranden te bezoeken ook al zijn hun kinderen opgevoed met de Europese gedachte. Want: “Nie wieder Krieg.” En Frieda? Die begrijpt er nog weinig van. Voor haar is de dode krab al een drama.
« less